Kitap: An East Gate Book, Routledge Taylor &Francias Grpup, London and New York. İlk Baskı: 1898. İngilizce, 257 Sayfa.
Pasifik’te İkinci Dünya Savaşı ile bağlantılı iki olay savaşan ve savaşmayan arasındaki ayrımı neredeyse yok etmiş son beş yüzyılda savaşın yürütülmesini düzenlemek ve insan ve çevre tahribatını sınırlamak için gösterilen uluslararası çabaların merkezinde yer alan bu kırılgan ayrımı ortadan kaldırmıştır. Bunlar:
– Şanghay’ın bombalanması, Nanking’de tecavüz ve Kuzey Çin kırsalına yönelik “üç-hepsi politikası” (hepsini yak, hepsini öldür, hepsini yok et) gibi sivillere yönelik saldırılarla örneklendiği üzere Japonların Çin ve Güneydoğu Asya halklarına yönelik saldırıları.
– Büyük güçler tarafından şehirleri ve nüfuslarını terörize etmek ve yok etmek için hava saldırılarının kullanılması, özellikle Avrupa ve Japon şehirlerinin yangın bombardımanı ve Birleşik Devletler’in Hiroşima ve Nagazaki’ye atom bombası atması.
Bu olayları birbirine bağlayan ortak unsur, modern savaşın müthiş teknolojik gücünün hem muharip hem de muharip olmayanlara karşı yönlendirilmesi, düşman halkların insanlığını reddetmiş ve toptan imhalarını meşrulaştırmıştır.
Bu makale Japonya’ya yönelik yangın bombardımanı ve nükleer bombardımanın günümüzde savaş ve barış açısından taşıdığı anlamları değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Tarihsel bağlamı göz önünde bulundurmakta ve ABD’nin Japon şehirlerini yok etmesinin ve savaşçı olmayanları toptan öldürmesinin insani maliyetini dönemin uluslararası çatışmaları bağlamında tartmaktadır. Küresel strateji çalışmaları ile uluslararası çatışmaları birbirinden ayıran uçuruma köprü kurmayı amaçlamaktadır.